Alle Media
Treffers 801 t/m 850 van 2,553 » Zie Galerij
| # | Klikplaatje | Beschrijving | Verbonden met |
|---|---|---|---|
| 801 |  | Hallina Hollaar beboet voor roekeloos rijden met de hondekar (1885) Zuidland , 16 Juni . Door onzen actieven rijksveldWachter Borger, is den 14 dezer proces-verbaal opgemaakt contra de 20-jarige jonge dochter H . H ., wonende alhier , wegens overtreding van artikel 475 , paragraaf 3 , van het wetboek vau strafrecht . Niettegenstaande herhaalde waarschuwingen , ging die persoon voort , om als geleidster van een honden-melkkar , zonder leidsels , van koord of ketting , zittende in de kar , langs den publieken weg hard te rijden , waardoor groote onheilen konden ontstaan. Boven en behalve de boete van zes tot tien franken kan voor deze overtreding een gevangenisstraf van hoogstens drie dagen worden opgelegd . Een ieder wachtte zich voor schade en schande ; die zich aan een ander spiegelt , spiegelt zich zacht . | |
| 802 |  | Handwerk examens te 's-Gravenhage (1880) Voor de akte-examens in de handwerken , den 18 dezer te ' s Hage gehouden , zijn met gunstig gevolg o , a . geslaagd : Mej . P . vau Bochove voor nut en smaak , II . A . Jautze en C . Van der Putte voor smaak , allen uit Brielle . S . E . Blanc uit Nieuwenhoorn voor smaak ; A . W . De Hondt uit Zuidland , voor smaak , en J . E. De Jongh uit Zuidland , voor nut en smaak . | |
| 803 |  | Handwerkvereniging Dorkas Rij 1: 1Teuntje Vlielander-Landman, 2 NN, 3 Jaan Boutkam - van Eibergen, 4 Pietje Jongejan - van Gijzen, 5 Siet Romijn - Landman Rij 2: 1 Trui Vingerling - van den Hooven, 2 Arendje Zevenbergen - Landman, 3 Hadewina van Driel, 4 Kee Nieuwenhuizen - van Meurs, 5 Tina Hajer, 6 Betje van Driel, 7 NN, 8 Ingetje van Trigt, 9 Leens van Trigt, 10 NN, 11 Jaantje Weeda - van Strien , 12 NN, 13 Neeltje van Sintmaartensdijk -Stoof, 14 Mietje (Margaretha Ida) Stoof Rij 3: 1 Jaantje Monster - Nieuwenhuizen, 2 Ida Stoof, 3 vrouw van Gerrit van Eersel, 4 NN, 5 Sibil Wolters - van Rij, 6 NN, 7 NN, 8 Jans Monster - van Gijzen; Rij 4: 1 Pietje Weeda - van der Wal, 2 Aaltje de Leeuwe van Weenen - Hoogstad?, 3 Krijntje Bevaart - Monster, 4 Anna Verheij - Romijn, 5 Aaltje de Leeuw van Weenen - Hoog-stad??? of Betje Hagestein, 6 Kee van Gijzen - van Meggelen |
|
| 804 |  | Hartog Sterner | |
| 805 |  | Hazejager, Arie (1861-1883) Overlijdensadvertentie | |
| 806 |  | Hazejager, Gilles (overlijdensadvertentie) | |
| 807 |  | Hazejager, L.Gz en A de Lang (30 jaar huwelijksjubileum) | |
| 808 |  | Hendricus Gerardus 'Gerard' Hofman | |
| 809 |  | Hendrik van der Hoeven krijgt staatspensioen (1890) 12 November . Bij kon . besluit is aan den heer H. van der Hoeven, brievengaarder alhier , een pensioen verleend van f146 . | |
| 810 |  | Hendrika Kabbedijk | |
| 811 |  | Herbenoeming Raadsleden 1875. Dinsdag 11 . zijn de heeren L . Hazejager , P . Lammerse en K . Barendregt , die allen herkozen zijn als Raadsleden , als zoodanig beëedigd . De beide eersten werden herbenoemd. (Hazejager en Barendregt niet kunnen koppelen omdat nadere persoonsdetails ontbreken). | |
| 812 |  | Herberg De Gouden Leeuw van H. Dijkers te koop (1894) C M . LOEFF , Notaris te Zuidland, is voornemens voor H. DIJKERS, te zijnen herberge aldaar , bij veiling en afslag op donderdagen 8 en 15 maart 1894 , des voormiddags om elf uur, publiek te verkoopen: De van ouds bekende en gunstig gelegen herberg en logement „ de Gouden Leeuw," met Vergunning, benevens een daarachter staande HUIS en TlMMERMANSWINKEL te Zuidland, in het dorp, in 3 koopen, in gebruik en genot te aanvaarden 3 Mei 1894. De 1/2 der koopsom kan er op gevestigd blijven; inlichtingen en aanwijzing te bekomen bij den eigenaar en bewoner H. DIJKERS Inmiddels uit de hand te koop. | |
| 813 |  | Herinneringen aan een bekende Zuidlandse
familie, van vreemde oorsprong (de familie Blanc) Omstreeks het jaar 1870 kwam een kleine Franse jongen van 13 à 14 jaar in Zuidland. Hij was geboren in de provincie Auvergne, departement Cantal, in een heel klein plaatsje, Anglards. In die tijd was het hoogland van Auvergne een armoedige streek en vele jonge mensen zegden hun geboortegrond vaarwel. Ze trokken de vreemde in, in de hoop zich daar betere levensvoorwaarden te scheppen, dan het eigen land hun kon bieden. En zo kwam de jonge Jean Blanc in Nederland terecht en wel in Zuidland. Hij werd opgenomen in het gezin van 'n landgenoot, Jean Cheijrolles en Francois Lamouroux, die ook uit de Cantal kwam en zich verscheidene jaren vroeger in Zuidland had gevestigd. Dit waren waarschijnlijk oude kennissen van Jean zijn ouders. Deze man had een loodgieters- en koperslagersbedrijf en hier kwam de jongen in de leer. Later toen hij, zoals men dat zegt, tot manswaarde was gekomen, nam hij de zaak van zijn oude baas over en zette ze voort onder de naam "loodgietersbedrijf Blanc". Inmiddels was Jean getrouwd. Zijn vrouw, Marie Chaulet, was, hoe kon het ook anders, een Française, óók afkomstig uit het land van Auvergne. De familie Blanc kreeg twee zonen de oudste was Jean-Marie en de jongste was Jules. De familie Blanc woonde aan het Hoofd. Als men van de Ring kwam, vond men hun winkel aan de rechterzijde van de straat, ongeveer halfverwege tussen het raadhuis en de tol bij het heultje over de Bernisse. Het was een goed geklante zaak, waar alle mogelijke metaalwaren voor huishoudelijk gebruik, zoals lampen, lantaarns, oliestellen, emmers, teilen, ketels enz. verkrijgbaar waren. Vanaf de straat was geen toegang tot de werkplaats van het eigenlijke bedrijf, die zich achter woonhuis en winkel bevond. Om bij de werkplaats te komen moest men een grote omweg maken en wel over de Duikeldam, een wegje tussen de bewaarschool en de woning van de familie Barendrecht. In de loop der jaren wist Jean Blanc zijn bedrijf belangrijk uit te breiden. Waar oorspronkelijk in het zaakje van zijn oude baas de werkzaamheden zich bepaalden tot het solderen en repareren van ketels en pannen en dergelijke kleine karweitjes, Blanc begon al spoedig aan grotere werken en hij had succes. In wijde omtrek werden door zijn bedrijf dakbedekkingen en dakgoten aangebracht, aanvoerbuizen voor regenbakken en koelbakken gelegd, pompen geplaatst. Zelfs werden hier en daar in de stallen drinkwaterinstallaties voor het vee gemaakt, wat in die tijd, toen er nog geen waterleiding was, geen gemakkelijk karwei was. Kortom, het échte loodgietersbedrijf. De werkzaamheden hadden een zodanige omvang gekregen, dat er behalve voor de patroon en zijn beide zoons, nog werk was voor twee knechts, Dat waren Louise Chaulet, een broer van madame Blanc, en Pierre Lavialle. De laatste, algemeen Piet de Ketellap genoemd, kwam ook uit Auvergne. Maar uit het departement Correéze. Men ziet: de kleine landverhuizer Jean Blanc heeft zich opgewerkt tot welgestelde middenstander. De familie Blanc, inclusief het personeel, was roomskatholiek. Op hoogtijdagen begaven zij zich meestal gezamenlijk naar Hellevoetsluis of Brielle, om daar ter kerke te gaan. Zij hebben er nooit toe kunnen besluiten, ondanks het feit dat zij geheel in de Nederlandse gemeenschap waren opgenomen, zich in ons land te laten nationaliseren en hebben dus altijd de Franse nationaliteit behouden. Het gevolg hiervan was dat Jules, de jongste zoon, in 1901 werd opgeroepen voor de Franse militaire dienst. In Frankrijk bestond de algemene dienstplicht en de diensttijd was drie jaar. Toen hij het eerste jaar achter de rug had, kreeg hij een paar weken verlof om zijn ouders in Zuidland te bezoeken. In zijn Franse uniform, rode pantalon, lichtblauwe tuniek met rode epauletten, rode kepi, had hij in het dorp veel bekijks. De bijgaande foto dateert uit 1902. Na afloop van zijn diensttijd is Jules niet meer naar Nederland teruggekomen. Hij is in hun patrie-land zoals zij dat noemden gebleven en daar getrouwd met Marie Dumas. Als soldaat van het Franse leger heeft hij de eerste wereldoorlog van begin tot het einde meegemaakt en o.a. drie jaar gelegen in de loopgraven van Verdun. Jules is in 1963 op 84 jarige leeftijd overleden. Toen vader en moeder Blanc de tijd daartoe gekomen achtten, gaven zij de zaak over aan hun oudste zoon Jean-Marie en vertrokken naar Frankrijk, waar beiden een hoge leeftijd mochten bereiken. Madame Blanc overleed in 1930 in de ouderdom van 84 jaar. Jean-Marie was verloofd en op een goede dag vertrok hij naar Frankrijk om in het huwelijk te treden. Wat zich toen in enkele weken afspeelde, was zeer tragisch. Zijn jonge vrouw werd ziek en Jean-Marie, die als bruidegom was vertrokken, keerde als weduwnaar in Zuidland terug. Later is hij hierna hertrouwd met Berthe Chabanon. Uit dit huwelijk werd een dochter geboren, die de naam Marie kreeg, genoemd naar Grand Maman. Het meisje werd geheel in Hollandse sfeer opgevoed. Zij bezocht de school in Zuidland en daarna doorliep zij de school voor m.u.l.o. te Hellevoetsluis. In het begin van de jaren dertig trad Marie Blanc in het huwelijk met een jonge Parijzenaar. Het huwelijk werd ingezegend in de r.k. kerk te Hellevoetsluis en sinds die tijd woonde zij in de lichtstad. Jean-Marie Blanc was behalve winkelier en loodgieter ook wijnhandelaar. Zo nu en dan liet hij uit Frankrijk enige grote vaten wijn komen. In een kelder onder de bakkerij van Jacob Overgaauw, tegenover het raadhuis, werd de wijn gebotteld, in flessen afgetapt. Van keurige etiketten voorzien, waarop "Vin d'Auvergne-Importeur J.M. Blanc"te lezen stond, vonden de flessen met het edele Franse produkt hun weg naar de afnemers, voornamelijk caféhouders in de omtrek en particulieren, die hun gasten gaarne een glas goede wijn offreerden en dit zelf ook op prijs stelden. In de laatste oorlog werd de toen reeds zeventigjarige Jean Marie uit het vreedzame dorp door de bezetters weggevoerd. Als onderdaan van een natie, met wie ze in oorlog waren, was hij staatsgevaarlijk! De stad Utrecht werd hem als verplichte verblijfplaats aangewezen. Gelukkig kon hij na enige tijd weer naar huis terugkeren. Daarna, wanneer is niet bekend, heeft hij zijn zaak overgedaan en is naar Frankrijk vertrokken, waar hij na enkele jaren is overleden. Over Pierre Lavialle zijn er nog enkel bijzonderheden te vertellen. Zijn werk was het reparaties te verrichten of vernieuwingen aan te brengen aan torens, kerkdaken en andere hoge objecten. Andere loodgieters pasten voor dergelijke karweien, maar Piet kende geen vrees. Moest bijvoorbeeld een torenhaantje gerepareerd of verguld worden, dan zag men Piet langs lange ladders, die eerst aan ijzeren haken opgehangen moesten worden, langs de torenspits naar boven klimmen tot aan de top. Staande op de bal van de toren en zich vasthoudend aan het ijzerwerk van het kruis, haalde hij de torenhaan van zijn plaats en bracht hem naar beneden om hem na behandeling weer boven te brengen. Moest de nok van het kerkdak met lood of zink vernieuwd worden, dan zag men hem op het smalle pad daarboven heen en weer lopen. Of als er aan de toren hier en daar leien vernieuwd moesten worden, dan konden de toeschouwers die veilig beneden op de grond stonden hem, gezeten in een houten bakje, dat aan een paar touwen was bevestigd, rondom de torenspits zien bengelen. Dit alles was natuurlijk geen dagelijkswerk, maar verschillende gemeenten in de omtrek maakten voor dergelijke werkzaamheden van de diensten van Piet gebruik. Algemeen was men er van overtuigd, dat er nog eens een ongeluk zou gebeuren. Maar het liep heel anders. Bij werkzaamheden op een boerderij bij Zwartewaal vond men de man van wie iedereen had verwacht dat hij nog wel eens een dodelijke val zou maken, dood in een diepe put die daar gegraven was voor een nortonel. Giftige gassen of een plotselinge natuurlijke dood? Niemand wist het. Voor de oude heer Jean Blanc en zijn vrouw is ons Nederlands altijd een grote moeilijkheid geweest. Zij konden ons goed verstaan, maar het Hollands dat zij spraken was altijd doorspekt met veel Franse woorden. En dan het schriftelijke gebruik van de taal, wat voor een zakenman toch ook van belang is. Dat is voor hen een niet te overwinnen struikelblok. Zo kan het gebeuren dat een klant een nota ontving met de volgende specificatie: une oliekane soldé of de gote van dak réparé. Het jongere geslacht was natuurlijk al veel meer verhollandst. Jules en Jean-Marie spraken onze taal zeer goed, hoewel toch altijd nog met een eigenardig klankje erin, en schreven een zeer goede hollandse brief. Thuis in familiekring werd alleen Frans gesproken, d.w.z. een dialect uit hun geboortestreek, het z.g. Patois van Auvergne, een dialect, dat een mengelmoes van Frans, Spaans en Italiaans moest zijn en waarvan niemand ooit een woord heeft verstaan, ook al had je jaren Frans gestudeerd. Overgens spraken zij het officiële Frans mooi en correct. En nu behoort deze kleine Franse kolonie in Zuidland tot het verleden. Wonderwel heeft zij zich gedurende driekwart van een eeuw in onze samenleving weten te handhaven, prachtig heeft zij zich aangepast, hecht was zij ingeburgerd, óók al ging het aller hart steeds uit naar Frankrijk. | |
| 814 |  | Herkiezing raadsleden MJ de Jongh en C Saarloos // landbouwnieuws (1889) 2 Aug . By de herstemming van een lid van den gemeenteraad op den 30sten der vorige maand zyn uitgebracht 110 geldige stemmen . De heer M . J . de Jongh , Burgemeester dezer gemeente , werd met 61 stemmen herkozen ; op den candidaat der anti-revolutionairen , den Heer Kors Barendrecht , werden 49 stemmen uitgebracht . De meerderheid der kiezers hebbun getoond , dat zij ware verdiensten weten te waardeeren . De aardappelziekte vertoont zich vooral inde vroege soorten onrustbarend . Het reepen en booten van het vlas is invollen gang ; er is , zooals men dit hier gewoon is , weder eene flinke hoeveelheid vlas aangevoerd , zoodat de aanstaande campagne onder gunstige vooruitzichten geopend wordt . De tarwe wordt druk binnengehaald en geeft alle reden tot tevredenheid . | |
| 815 |  | Herrewijnen, Jacob | |
| 816 |  | Herrewijnen, Jan (overlijden) | |
| 817 |  | Herrewijnen, Pieter. Militair document. | |
| 818 |  | Herrie in de Kerk (1887) 19 Maart . Het classicaal bestuur van Brielle, doende wat des kerkeraads is in de hervormde gemeente te Zuidland , heeft de heeren G . Veldhuizen , I. Luijmes en L. de Hoog Mzn ., fungeereude als kerkmeesters dier gemeente, wegens verstoring van orde en rust ontzet van het lidmaatschap der Ned. Herv. kerk . Hetzelfde bestuur heeft in gezegde qualiteit aan de hem bekende pachters van diakonielanden , toebehoorende aan de Herv . gemeente te Zuidland , door een deurwaarder laten zeggen , dat zij hunne pachtpenningen niet te betalen hebben aan den geschorsten kerkeraad der herv. gem. te Zuidland , maar aan mr . H . Pb . de Kanter , lid van genoemd bestuur. | |
| 819 |  | Herrie in de kerk (doleantie( (1887) 29 Maart . Gisteren werd door den zich noemenden Kerkeraad der gemeente Zuidland" een zeer uitgebreid stuk, bevattende een aantal bijbelsche teksten, aan de lidmaten ter hand gesteld, waarbij hun wordt kennisgegeven, dat bij Kerkeraadsbesluit van 14 Februari j.l . de op Gods woord gegronde Kerkenorde , die van het jaar 1619 af te Zuidland van kracht geweest is en ook nooit met uitdrukkelijke toestemming der gemeente is afgeschaft, weder aangenomen wordt , en zoo zal dus ook voortaan deze Kerkelijke Gemeente in plaats van Nederlandsch Hervormd genaamd worden De Gereformeerde Kerk " te Zuidland. In verband met de voor eenige dagen geleden door vele lidmaten geteekende verklaring, afgelegd aan het klassikaal bestuur van Brielle, doende wat des kerkeraads van Zuidland is, inhoudende, dat de onderteekenaar, lidmaat der Nederl. Hervormde gemeente te Zuidland , zulks wenscht te blijven, zal het nog heel wat voeten in de aarde hebben , eer men weder tot een geregelde orde van zaken is gekomen, en zullen degenen, die evengemeld stuk niet hebben ingezonden, het aan zich zelf te wijten hebben , dat zij als lidmaat geschrapt worden en van voren af aan weder hunne belijdenis kunnen afleggen . Overigens blijft de kerkelijke toestand hier stationnair, de geschorste predikant en kerkeraad blijven steeds verrichten ^ hetgeen des Predikants en des kerkeraads is ". — Ds . Bajema en zyn volgelingen spannen al hunne krachten in , om de lidmaten der Nederlaadsche Hervormde kerk te weerhouden van het teekenen der biljetten vanwege het klassikaal bestuur, doende wat des kerkeraads van Zuidland is, aan de lidmaten gezonden . En dat is zeer wel verklaarbaar,want , al is het tegen het advies van De Genestet, ieder mensch strijdt graag voor zijn eigen kliek. Maar onverklaarbaar en onvergeeflijk is bet van menscben , die beweren alleen de eere van koning Jezus te bedoelen , dat zo alle middelen , die kunnen leiden tot het bereiken van hun oogmerk, aangrepen, als daar zijn : misleiding door de zaken slechts ten halve of scheef voor te stellen , verdachtmaking der bedoelingen van anderen en zelfs bepaalde leugen niet uitgesloten . Onbetaalbaar is de ontdekking vau Ds . Bajema en de zijnen , dat degenen , die zich aan de Synode als wettig hoogste bestuur in de Ned . Herv . gem . houden, zich noodwendig aan vervalscbing van de leer , aan modernisme , moeten schuldig maken , terwijl alleen zij , die met de kerkelijke revolutie meegaan , de ware leer huldigen . Voor iemand , die onbevooroordeeld den loop der zaken nagaat , is zeker niets gemakkelijker dan de valschheid en ongerijmdheid van die stelling in te zien en het is moeilijk aan te nemen , dat ook de hoofden der beweging te Zuidland zulks niet zouden inzien . Maar als ge niet in het gezicht uitgelachen wilt worden om uw on noozelheid , beweer dan toch vooral niet , dat mannen als onze voormalige predikant Ds . de Lange , als de vroeger hier beroepen Ds . Malcomesius , als de hier welbekende ds . Kalkman en zooveel anderen , die zich nadrukkelijk tegen het breken met het Synodaal verband hebben verklaard , — beweer dan toch vooral niet , zeg ik , dat zulke mannen ook verkondigers van het onversneden woord zyn. Neen, alleen zij zijn de ware volgers van den Christus, die met vertrapping van alle recht en wet, de aanwijzingen van Dr. Kuiper volgen. Wat nood al wordt daardoor alle hoop voor de orthodexie vernietigd om ooit in de Synodo de meerderheid te krijgen ; wat nood , al wordt daardoor de vaderlandsche kerk verwoest on al worden daardoor op de onverantwoordelijke wijze de kerken en kerkegoederen voor altjjd in handen der modernen gespeeld ; wat nood eindelijk, al worden zoovelen, die ondersteuning behoeven uit de fondsen der diaconie, nog ongelukkiger, dan ze reeds zijn ; — als daardoor maar een nieuw kerkgenootschap wordt gefundeerd , zoodat de sujetten van dr . Kuiper brood hebben en zijn Universiteitje gered is ( Dit bericht is niet van onzen gewonen Zuidlandschen Correspondent .) | |
| 820 |  | Herrie in de Kerk (doleantie( (1887) 14 April . Onder dagteekening van 82 Maart 1.1 ., werd door den zoogenaamden Kerkeraad der Gereformeerde Kerk te Zuidland eene circulaire verspreid vol groote woorden en met een massa bijbelteksten , die door hen naar het schijnt geheel anders gelezen worden dan door ieder ander Christeumensch . Het geheel moet dienen om het ergerlijk schandaal , dat op 14 Febr . jl , bedreven werd, te rechtvaardigen . Ziehier tot welke conclusie het stuk leidt en zeg dan nog, als ge durft, dat er geen zand genoeg gebruikt wordt, om het den onergdenkende in de oogen te strooien : 1 °. Geen breken met een geoorloofde belofte is geschied. 2 °. Geen eigen gezag wordt bedoeld . 3 °. Niet het kerkverband verbroken , 4 °. Niet een afscheiding van de plaatselijke Kerk worde het genoemd . 5 °. Geen revolutie werd gepleegd . 6 °, Geen Kerkroof bedoeld . Niettegenstaande die schoonwasscherij hebben van de pi . ru . 380 lidmaten er nog 100 verklaard niet te willen meegaan met den zoogenaamden Kerkeraad der Gereformeerde Gemeente te Zuidland , maar te willen blijven : lid der Ned. Hervormde kerk , | |
| 821 |  | Herrie in de Kerk (Doleantie) (1887) 22 Maart . Onze geachte predikant , de heer J. Bajema, en de geheele kerkeraad zyn door bet provinciaal kerkbestuur van Zuid - Holland aangeschreven, om zich den 24 dezer bij dat college te komen verantwoorden , doch naar men verneemt, zal aan die uitnoodiging geen gevolg worden gegeven . — Gepasseerden Zondag namiddag trachttede heer Hoog , predikant te Abbenbroek , alhierde predikbeurt te vervullen , doch daar de pre - dikstoel reeds door onzen geschorsten herder enleeraar bezet was , verliet hij het kerkgebouw . Ülene zeer talrijke opkomst van geloovigen be - wees ook nu weder , dat de evangelieprediking van Ds . Bajema zeer gewaardeerd wordt . De rust en goede orde lieten steeds niets te wenschen over . — De werkzaamheden op het veld zijn door denlangdarigen winter , nog van zeer weinig beteekenis. Zoo velen die zoo gaarne wat voor vrouwen kinderen zouden willen verdienen , zyn daartoe nu niet in staat. Daarbij komt, dat het vlas zwingelen dit jaar bijzonder vroeg is afgeloopen, waartoe de noodlottige brand van 22 Augustus jl ., waarby een massa vlas verloren ging , het zijne heeft bijgedragen . | |
| 822 |  | Herrie in de kerk (doleantie) (1887) Aan de Hervormde Gemeente te Zuidland . Het Classikaal Bestuur van Brieile , doende wat des Kerkeraads is in de Hervormde Gemeente te Zuidland , bericht langs dezen weg aan alle mannelijke en vrouwelijke lidmaten dier Gemeente , welke tot heden niet verklaard hebben te willen blijven behooren tol de Nederlandsche Hervormde Kerk , gemeente Zuidland , dat daartoe nog tot 12 April eeislk . de gelegenheid zal bestaan door de inlevering van een geteekend biljet ; dat bij den Heer Joh . van Toledo , Voorzanger der Gemeente , de daarvoor bestemde biljetten te verkrijgen zijn , en dat de geleekende biljetten gedurende den ge - stelden termijn iederen dag ten huize van den genoemden Voorzanger kunnen worden bezorgd . Het Bestuur voornoemd voegt in gezegde qualiteit aan dit bericht nog een woord van op - wekking toe aan allen , die prijs stellen op het be - houd van het lidmaatschap der Nederlandsche Hervormde Kerk , maar dat lot dusver niet lieten blijken , om toch in hun eigen belang en in dat hunner Gemeente niet achterweg ? te blijven , daar allen , die geen geteekend biljet zullen inleveren om te verklaren dat aij willen blijven behooren tot de Nederlandsche Hervormde Kerk , gemeente Zuidland , geacht zullen moeten worden zich van die kerk te hebben afgescheiden . Set datsikaal Be»tuur van Brieile , doende wal des Kerkeraads ie in de Herv . Gemeente te Zuidland '. L . H . RIENDERHOFF , consulent , Voorzitter , H . DE JAGER , /. scribae . Brieile , 26 Maart 1887 | |
| 823 |  | Herrie in de Kerk (doleantie) (1887) Het Classikaal Bestuur van Brielle , doende wat des Kerkeraads is in de Hervormde Ge - meente te Zuidland , vernomen hebbende , dat de Heeren G. Velthuizen , I. Luymes en L. de Hoog Mz., lidmaten der Hervormde Gemeente te Zuidland , zich zouden hebben schuldig ge - maakt aan verstoring van orde en rust , Overwegende dat genoemde lidmaten bij schrijven van den 9don Maart jl . door het Classikaal Bestuur van Brielle , doende wat des Kerkeraads is in de Hervormde Gemeente te Zuidland, zijn uitgenoodigd zich deswege schriftelijk te verklaren en te verantwoorden, ten einde naar art . 4 en 7 van het Reglement voor kerkelijk Opzicht en Tucht enz, schriftelijk in hunne verdediging te worden gehoord , waaraan evenwel door hen niet is voldaan ; Overwegende wat de feiten betreft , dat de Heeren J . Bajema , predikant , C . IJzerman , J . Oprel Gz ., R . van Sintmaartensdijk , ouderlingen , en D . van der Bie , B . Zoeteman Izaakszoon , L . van Rij Cz . , diakenen der Hervormde Ge - meente te Zuidland , door het Classikaal Bestuur van Brielle provisioneel zyn geschorst om roden dat een geruchtmakend bezwaar van ergerlijken aard, dat zjj zich namelijk van de Synodale organisatie van 1816 zouden losgemaakt hebben, gegrond werd bevonden; dat genoemde kerkeraadsleden , zonder deze provisioneele schorsing te eerbiedigen , zgn voortgegaan als Kerkeraad der Hervormde Gemeente te Zuidland te handelen door de uitvoering van eeu door hen onbevoegdeljjk genomen besluit , waarbij zij , zich noemende > Kerkeraad der Gereformeerde Kerk te Zuidland ", geregeld voort - gaan godsdienstoefeningen te doen houden in heb Kerkgebouw der Hervormde Gemeente , onder leiding van den provisioneel geschorsten predi - kant voornoemd ; dat gezegde kerkeraadsleden daartoe in de ge - legenheid gesteld worden door bovenvermelde lidmaten der Hervormde Gemeente te Zuidland , door wie het kerkgebouw voor de provisioneel geschorste kerkeraadsleden beschikbaar gesteld wordt , terwjjl zij tevens maatregelen genomen hebben om de optreding van de Ringpredikanten , door het bevoegd kerkeljjk gezag aangewezen om de wettige godsdienstoefeningen aldaar te leiden , te beletten den predikdienst waar te nemen en hen daarin feiteljjk verhinderd hebben ; Overwegende in rechten , dat ieder lidmaat verplicht is de beslissing van de bevoegde kerkelijke colleges te eerbiedigen , gelijk dan ook de Heeren G . Veldhuizen , I . Luymes en Lt . de Hoog Mz ., bij hunne be - vestiging als lidmaten der Nederlandsche Her - vormde kerk , beloofd hebben zich aan de kerke - Ijjke verordeningen te zullen onderwerpen ; Overwegende , dat de Heeren G . Veldhuizen , I . Luymes en Lt . de Hoog Mz . door het plegen van genoemde handelingen in verzet zijn ge - komen tegen de beslissing van het Classikaal Bestuur van Brielle dd . J 7 February 11 ., waarbij aan den Ring Geervliet gelast werd den predik - dienst in de Hervormde Gemeente te Zuidland te vervullen , en mitsdien medeplichtig zijn ge - worden aan de revolutionaire handelingen van bovengenoemde kerkeraadsleden , en daardoor onrust en beroering teweeg brengen in de ge - meente ; Overwegende dat uit dit een en ander ten volle blijkt , dat de beklaagden , in stede van naar plicht en belofte tot den bloei der Neder - landsche Hervormde Kerk , met opvolging van hare verordpnicgen , naar vermogen mede te werken , aan deze schade toebrengen door verzet te plegen en scheuring te bewerken in lijnrechten strjjd met art . 1 van het Algemeen Reglement voor de Hervormde Kerk in het Koninkrgk der Nederlanden ; Overwegende dat genoemde lidmaten , door niet te antwoorden op het schrijven van het Classikaal Bestuur van Brielle , doende wat des Ker - keraads is in de Hervormde Gemeente te Zuidland het Bestuur voornoemd niet in de gelegenheid gesteld hebben , om naar art . 4 al 1 van het Reglement voor kerkeljjk Opzichten Tucht enz . de bestaande verkeerdheid door raadgeving en terechtwijzing in den geest der broederlijke liefde uit den weg te ruimen , terwgl bovendien dit Bestnur , na al wat in den laatsten tijd in de Nederlandsche Hervormde kerk is voorgevallen , de verkeerdheid daarvoor niet vatbaar acht ; Gezien artt . 1 , 18 , 22 van het Algemeen Re - glement ; Artt . 1 , 14 , 3 ° van het Synodaal Reglement voor de kerkeraden ; Artt . 1 , 3 , 4 , 5 , 6 , 7 , 11 , 21 , 28 , 31 , 39 , en 45 van het Reglement voor Kerkelyk Opzichten Tocht enz . Verklaart de Heeren G . Veldhuizen , I , Luy - mes en Lt . de Hoog Mz . schuldig aan versto - ring van orde en rust ; Ontzet hen van het lidmaatschap der Neder - landsche Hervormde Kerk ; Bepaalt , dat afschrift van deze uitspraak bin - nen acht dagen zal worden gezonden aan ieder der bezwaarden , en aan het Classikaal Bestuur van Brielle . Gelast , dat deze Uitspraak , wanneer zij de gel - digheid eener eindbecliasing verkregen zal hebben openbaar zal gemaakt worden in het officieel orgaan der Nederlandsche Hervormde Kerk . Aldus gedaan te Brielle in de vergadering van het Classikaal Bestuur van Brielle , doende wat des Kerkeraads is in de Hervormde Gemeente te Zuidland , den 16den Maart 1887 . Tegenwoordig de bevoegde leden i L . H . Rien - derhoff , consulent , praeses-scriba , L . R . van den Broek , H . de Jager , C . Lodder Tz ., R . H . Drjjber , M . J . Wentink , H . Ph . de Kanter , leden des Classikaleu Bestuurs van Brielle , doende wat des Kerkeraads is in de Hervormde gemeente te Zuidland . [ w.g .) L . H . RIENDERHOFE , Consulent , praeses'Scriba , L . R . van den BROEK . H . de JAGER . C . LODDER Tz . R . H . DRIJBER . M . J . WENTINK . H . Ph . ue KANTER . Voor eensluidend afschrift : H . de JAGER , | |
| 824 |  | Herrie in de Kerk (doleantie) (1887) Kerknieuws uit Zuidland . ZUIDLAND , 2-Z April . Op Woensdag 20 April hield eene commissie uit het klassikaal Bestuur van Brielle, doende wat des kerkeraads te Zuidland is , haar eerste zitting in deze gtmeente . Naar het schijnt werden daar in korten tijd van ongeveer anderhalf uur zeer vele zaken afgehandeld . Tot nog toe zijn mij daarvan slechts enkele bekend , misschien dat de gewone correspondent van de NBC. gelukkiger is ten dezen opzichte . Ken der voornaamste punten van behandeling was , het treffen van maatregelen om de godsdienst-oefeningen in deze gemeente te doen hervatten , niettegenstaande het zoogenaamde Kerkbestuur vau de zoogenaamde Nederduitsche gereformeerde gemeente Kerk en Kerkegoederen wederrechterlijk in beslag houdt . In een circulaire , Donderdag 21 April aan de Nederl . Hervormde gemeente alhier bezorgd, wordt te kennen gegeven, dat die godsdienstoefeningen beginnen reeds met 24 April , op de bovenzaal van den Heer Van Essen. Dr . Kienderhotf van Oudenhoorn zal het eerst optreden . Een alinea van die circulaire laat ik hier in zijn geheel volgen. // In die godsdienstoefeningen zal worden gecollecteerd voor armen en Kerk , en vooral uit de collectie voor de Kerk zal moeten blijken welke uwe offervaardigheid is voor de belangen uwer gemeente . Het is wel met besliste zekerheid te zeggen , dat binnen een niet al te lang tijdsverloop als de kerkelijke goederen aan ons moeten worden uitgeleverd , doch voor's hands zijn eenige kosten te dekken , die eerst later zullen kunnen worden verhaald op hen , die thans wederrechtelijk die goederen onder zich houden . ïer voldoening dier voorschotten rekenen wij op uwe offervaardigheid /' In ' t belang van de Ned , Herv . gem . maar vooral in ' t belang van de Kerkmeesters der Nederd . gereformeerde gem ., is het te wenschen , dat de orde zeer spoedig hersteld worde . Het moet gezegd worden , dat genoemde Kerkmeester » een moed toonen , al is het dan ook een treurigh moed , die weinigen buiten hen zouden bezitten . Zij toch zijn aansprakelijk , niet alleen voor alle gelden uit de kerkefondsen , die ze hebben uitgegeven sedert het oogenblik , waarop hunne schorsing als Kerkmeesters der Ned . Hervormde gem . is ingegaan , — maar ook voor de onkosten , waartoe zij zoodoende het Klassikaal Bestuur van Brielle , doende wat des Kerkeraads te Zuidland is , noodzaken . Ben tweede gewichtig punt van behandeling was de aanstaande verkiezing van een nieuwen Kerkeraad der Ned. Herv. Gem. alhier , eene ver - kiezing die noodzakelijk geworden is door de ontzetting én uit hun ambt en uit hun lidmaatschap dier gemeente van de H.H . J . Oprel Gz , C . IJzer - man en E . van Sintmaarteusdijk als ouderling en B . Zoeteman Iz ., D . van der Bie en L . van Rij Cz . als diaken . Wel is waar hebben die H.H . benevens de Heer J . Bajema , vroeger predikant bij de Ned . Herv . gem . alhier , de brieven waarmede het provinciaal Kerkbestuur van Zuid-Holland hen met het ontzeltingsbesluit in kennis wilde stellen , geweigerd in ontvangst te nemen , maar dit neemt niet weg dat het vonnis geveld is en kracht behoudt . Door die weigering verliezen zij eenvoudig het recht om later zich te verontschuldigen , dat zij niet in appel kwamen . De preliminairen voor de verkiezing van den nieuwen Kerkeraad zijn reeds genomen : de lijst der stemgerechtigde manslidmaten ligt reeds ter visie. Nu genoeg voor dezen keer . Ik wacht , dat de gewone correspondent van de N . B . C . ook wel een en ander gemeld zal hebben . | |
| 825 |  | Herrie in de Kerk (doleantie) (1887) 8 Mei . Heden werd voor de derde maal godsdienstoefening gehouden door de Ned. Herv. gem. alhier op de bovenzaal van den heer J. van Essen . Dr . Hoogh van Abbenbroek sprak eene keurige rede uit naar aanleiding van het Bijbelverhaal „ Jacobs worsteling met God ". Blijkbaar was de gemeente zeer voldaan. Na het eindigen zijner rede richtte spreker nog even het woord tot de aanwezigen met betrekking tot den tegenwoordigen toestand der Ned. Herv. Kerk te Zuidland . ZEd. keurde ten zeerste af de handelwijze van het Classikaal Bestuur te Brielle, doende wat des Kerkeraads is te Zuidland . Dat Bestuur toch verplichtte , z i . onwettig , de ringpredikanten , op te treden te Zuidland op eene zaal , welke werd aangewezen als plaats voor het houden van Godsdienstoefeningen der Ned . Herv . Kerk . Hadden , vervolgde spreker , de leden der Ned . Herv . Kerk te Z . eenvoudig , toen de onwettige toestand begon , zich vereenigd en bijeenkomsten gehouden en predikanten van den ring en daarbuiten uitgenoodigd als spreker op te treden , dan ware dat een ander geval geweest en had spreker een gunstig gehoor verleend aan die roepstem ja zelfs een der eersten daartoe geweest ; doch zooals het nu was, strookte het niet met de waardigheid der Ned . Herv. Kerk . Deze narede maakte een zeer onaangenamen indruk op de hoorders . Moge het Classikaal Bestuur met denzelfden ijver, waarmee het voor Zuidland de zaken in kwestie aanvankelijk opnam, doorgaan , opdat de rechten van de leden der Ned. Herv. Kerk te Z. zoo spoedig mogelijk gehandhaafd worden . | |
| 826 |  | Herrie in de Kerk (doleantie) (1888) Door den kerkeraad der Hervormde gemeente alhier zijn de heeren C van Lugtenburg , L . Bevaart , Jb . Hagestein , Jb . van Meurs S . G . de Hoog Jbzn , , D. Vlielander , Jb. van der Hoeven en S . Zevenbergen ontzet van het lidmaatschap der Ned . Herv . Kerk . Deze heeren vormen met den heer D . van der Bie , reeds vroeger van het lidmaatschap ontzet , eene Commissie , die door de zich noemende Ned . Gereformeerde kerk te Zoidland is toegevoegd aan de voormalige kerkmeesters der Herv . gemeente , die als aanhangers dier z . g . Ger . Kerk , ( doleerende ), nog in het bezit zijnde van de goederen der Herv . gemeente , het recht hunner Ger . kerk op die goederen meenen te kunnen verdedigen | |
| 827 |  | Herrie in de Kerk (doleantie) // Dhr L. Stoker aangesteld als onderwijzer (1887) Zllldlaind, 21 April. Gisteren namiddag werd onze gemeente bezocht door eene commissie uit het classicaal bestuur van Brielle, vergezeld van den consulent dezer gemeente, den heer Rienderhoff, predikant te Oudenhoorn; door bemiddeling dezer Heeren is een bekendmaking aan de woning van Jan van Essen aangeplakt , waarbij aan de leden der Ned . Hervormde gemeente alhier , wordt kennis gegeven , dat te beginnen met aanstaanden Zondag den 24 dezer des voormiddags 9 * ure , op de bovenzaal van genoemden van Essen , geregeld godsdienstoefening zal worden gehouden, en dat gedurende 8 dagen de lyst der stemgerechtigden aldaar ter visie zal leggen . Overigens blijft de kerkelijke toestand hier vrij wel stationnair ; de geschorste kerkelijke Heeren blijven hun functiën steeds waarnemen . Er blijft nog heel wat te voorzien , alvorens wij weder tot een geregelde loop van zaken zijn terug gekeerd . — Het koolzaad is den winter uitstekend door gekomen en staat zeer mooi , met het bloeien is hetechter wat ten achter , daar gewoonlijk om dezentijd de velden met deze prachtige bloesems prijken . De tarwe belooft een goed gewas, ook de erwten en boonen , deze kwamen gezond in den grond , de erwten komen reeds te voorschijn . De aardappelen zijn gezet . Met het uitzaaijen van het late vlas , is men doende , omtrent het vroeg gezaaide verneemt men min gunstige berichten ; de laatste krasse nachtvorsten , hebben aan dit gewas schade veroorzaakt . De weilanden zien er nog maar steeds zeer dor uit , zoodat het daarin gedreven jonge vee , geen ruim voedsel zal hebben , gelukkig waren de voorraadschuren goed van hooi voorzien , anders zou menig bouwman met angst en vrees de toe - komst te gemoet gaan . Algemeen is de wensch naar malscUen regen , doch de hemelsluizen willen zich nog maar niet openen . — De Heer L . Stoker alhier , is benoemd tot derde onderwijzer aan de openbare lagere school alhier | |
| 828 |  | Herrie in de kerk (doleantie) Hervormde Kerkraad wil 'eigen' goederen terug (1887) 11 Nov . De Kerkmeesters der Nederduitsch Hervormde Gemeente alhier hebben de heeren : L. de Hoog, G. Veldhuizen en A. Hazejager per deurwaarders exploot gesommeerd om binnen 8 dagen de goederen enz. aan gemelde gemeente toebehoorende, aan hen over te geven . Ook de Kerkeraad heeft de ontzette diakenen , de heeren : D . van der Bie , B . Zoeteman Izn . en L . van Rij Czn . op geljjke wijze gesommeerd tot de overgave van de eigendommen der dia - conie | |
| 829 |  | Herrie in de Kerk (doleantie). Partijen dreigen elkaar met de Rechtbank (1887) Ztlidland , 2 Dec . Vreemde t (( standen beleeft men in eene gemeente , gelgk hier , waar de doleerenden nog in het bezit zgn van al de kerkegoedereu , archieven , enz . Werd kort geleden van hier gemeld , dat eene commissie uit den boezem der gemeente was ge - kozen , op grond van Art . 20 van het reglement op het beheer der kerkegoedereu , te dezer plaat se , om de pas benoemde beheerders der kerke - goederen van de Ned . Hervormde gemeente tt machtigen , een proces te mogen voeren , om voormelde goederen weder in bezit te krijgen ; nu verneemt men , dat de doleerenden , op grond van ditzelfde Artikel , eene commissie trachten samen te stellen , welke hen machtiging verleent , om zich bij een opkomend proces te mogen ver - weren . Dat eene einduitspraak , door den rechter , in deze blijkbaar ingewikkelde kerkelijke verhoudin - gen , met belangstelling wordt te gemoet gezieu , valt voorwuar niet te verwonderen | |
| 830 |  | Herrie in de kerk. Vermoedelijke vertrek Ds Bajema doet stof opwaaien (1888) Beleefd verzoek ik U een plaatsje in uw veel gelezen blad , teneinde U een gesprek mee te deelen, dat ik veertien dagen geleden met den beer G. de Hoog Hzn . heb gehad over het beroep van Ds . Bajema naar Sneek . Toen heb ik den heer De Hoog gezegd , dat Ds. Bajema het beroep naar Sneek niet kou en mocht aannemen , als bij het met de gemeente goed meende , en als hij bet wel deed, dat men dan net kon zien met wien men gedurende twee jaren heeft te doen gehad want dat hij den boel hier leelijk in de war heeft gestuurd . Eerst een vrye school, toen afscheiding van de Synode en nu trekt hij er uit en zal een ander de kastanjes uit bet vuur laten halen , die by er zelf heeft ingeworpen , wat zegt u daarvan ? Mij dunkt , dat het beter was , als de menschen , die tweemaal des Zondags bij Ds . Bajema ter kerk gaan ieder ongeschonden lieten voorbijgaan , want het schijnt , dat de lui , die tot de partij behooren , beter zyn dan anderen , ten minste ik zou dit opmaken uit hetgeen de Hr . Gerrit de Hoog Jacobszoon mij laatstleden Zondag by de kerk toevoegde , nam ., dat ik over Ds . Bajema , omtrent zijne handelwyze aangaande het beroep naar Sneek , te veel had gezegd . Ik geloof , dat de Heer De Hoog , evenmin als ik , of iemand anders de hand rein uit den boe - zem ' zal halen , als hij er haar ingestoken heeft , maar ' t Was te wenschen van die menschen . Die zoo van een ander spreken , Dat ze zich zelf het eerst bekeken . Hartelijk dank ik U , Mynheer de Redacteur , voor de opname . Uw dienstw . dienaar, C . NIEUWENHUIZEN . Oudenhoorn , 16 Aug . 1888 . =============================== Mijnheer de Redacteur ! Beleefd verzoek ik van UEd een plaatsje in uw veel gelezen blad . Ter wille der waarheid opgemaakt aangaande het ingezonden stuk van Zondag 19 dezer , door den heer C . Nieuwenhuizen Cz . te Oudenhoorn . Het bewuste gesprek is niet in zyn geheel wedergegeven ; ik wil thans trachten zulks te doen . Op 27 Juli 11 ., aan den Mooldijk te Oudenhoorn zijnde , ontmoette ik daar C . Nieuwenhuizen Cz ., welke mij onder meer ook vraagde , of Ds . Bajema het beroep naar Sneek ook zoude aannemen , ' t welk ik beantwoordde met : ik weet het niet. Waar wij toen verder over spraken, zooals Nieuwenhuizen in zijn begin heeft geschreven , maar over den boel in de war brengen, of eene christelijke school , of afgaan van de synode , is door ons niet gesproken . Alleen heeft Nieuwenhuizen daarvan gezegd , gelooft gij wel, dat die vent het geheele Zuidland verd.... als bij nu weggaat . Ook predikt hij geen leven . Want als ik die en die hoor lijkt het niets . Toen antwoordde ik hem , dat hij voorzichtig moest zijn , om zulk een oordeel uit te spreken en ik heb hem gevraagd , of dat soms niet aan hem kon liggen , en of hij bekwaam was , om zulks te beoordeelen , waarop wjj goedsmoeds van elkander gingen Zondag 5 Aug . 11 . naar de kerk gaande, kwam Nienwenhuizen naar mjj toe bij de kerk , mij vragende naar een stuk vlas ; toen vroeg ik hem , of hij ook ter kerke moest, ja , zeide hij , ik vroeg hem bij wien , bij Ds . Bajema , zeide hij , toen zei ik hem , kerel wees toch voorzichtig in uw doen , om bij een dominee ter kerke te gaan , die de geheele gemeente verd .... en geen leven predikt , want als hij een gemeente zoo kan doen , wordt gij alleen licht ook de man ; en een dominé , die geen leven predikt , moet den dood prediken , hij mocht ook ü eens dood preeken . Bij gevolg moet ik n als vriend ernstig waarschuwen , er niet heen te gaan . ( Tot zoo ver .) Zou ik dan daar te veel aan gezegd hebben . Mynheer de Redacteur ? Dat ik mij zelven beter zoude achten , dan een ander die bijdrage nooit te kerk komt , of niet doleert , dat zij verre van mij ; een ieder zij in zijn gemoed ten volle verzekerd en doe zooals hij goed vindt , en de hand op den mond , anders krygt men slaag . Van verder schryven over deze zaak zal ik mij streng wachten , maar wil Nienwenhuizen toch nog eens den raad geven om voortaan wat fatsoenlijker te zijn in zijn uitdrukkingen , en geen orthodoxe do - miné's meer achterna loopen met zalm en versche haring tot in Gelderland toe , en niet huilen met de wolven , waar hy mede in ' t bosch is . De ruimte , die ik van u vraa§r . Mijnheer de Redacteur , is groot , maar ter wille der waarheid verzoek ik UEd . vriei delijk , dit stuk in zyn ge - heel op te nemen . U by voorbaat dankzeggende , teeken ik mij : Hoogachtend , Uw Dienaar , G . de HOOGJz . Zuidland , 28 Aug , 1888 . | |
| 831 |  | Herrie in de kerk: circulaire Hervormde Gemeente (1889) De Kerkeraad der Hervormde Gemeente te Zuidland , heeft aan de LIDMATEN , welke zich van die Gemeente wenschnen te willen afscheiden , dezer dagen eene Circulaire verzonden . Zij , die zolk eene circulaire niet mochten hebben ontvangen , en tot heden nog geene schriftelijke verklaring bjj den Kerkeraad hebbeningeleverd , dat zij willen bljjven bchonren tot deHertormde Gemeente te Zuidland , worden in hnnbelang verzocht , zich op Maandag den den Februari a »., des voormiddag ten elf ure,te vervoegen ten huize van den Koster der gemeente , H . DIJKERS . 678 De Kerkeraad der Hervormde Gemeente te Zuidland , L . H . RIENDERHOFF , Consulent . P . LAMMERSE Sr . Zuidland , 8 Februari 1889 . | |
| 832 |  | Herrie in de kerk: dolerenden opgeroepen om verantwoording af te leggen over hun vertrek uit de Hervormde gemeente (1889) 5 Maart. Door den kerkeraad der Nederduitsch Hervormde gemeente alhier, is heden aan 84 lidmaten dier gemeente eene oproeping gezonden, om in zijne vergadering op den 8sten dezer te verschijnen , ten einde zich te komen verantwoorden, waarom zij zich hebben aangesloten bij de zich noemende Nederduitsch gereformeerde kerk ( doleerende ) te Zuidland | |
| 833 |  | Herrie in de kerk: kerkgangers die hun kinderen hebben laten dopen bij ds Bajema uit hervormde gemeente gezet (1889) By uitspraak van den kerkeraad der Ned . Herv . gemeente alhier , dd . 22 Febr . jl , zijn 28 leden van die gemeente vervallen verklaard van hun lidmaatschap , wegens overtreding der kerkelijke reglementen , door het laten doopen van een of meerderen hunner door den vroegeren predikant der Herv . ger . kerk ( doleerende ) te Zuidland , den heer Bajema . | |
| 834 |  | Herrie in de kerk: scheiding der goederen voltooid. 200 kerkgangers maken overstap naar Gereformeerde Gemeente (1889) 7 Februari . De doleerende personen , die gedurende een tweetal jaren de eigendomsbewijzen en het archief van den Kerkeraad en de Diaconie in handen hielden , hebben die documenten gisteren aan den wettigen kerkeraad alhier overgegeven . Evenals op alle andere doleerende plaatsen in het land , zijn ook hier ter plaatse de volgelingen van Dr .Knijper genoodzaakt geworden , de wapens over te geven en zich te voegen naar de uitspraak van den bevoegden rechter . Zoo valt het dus hier evenals op alle andere plaatsen , niet in den smaak van het anti-revolutionaire 2e-Kamerlid , den heer De Savornin Lohman , die de stoutheid had , te zeggen : // onze beginselen zullen zegepralen » al ging ook het land verloren .* Zoo zyu wij gelukkig eindelijk aan het einde van dit treurig kerkelijk drama , waaruit niet veel goeds is voortgekomen , dat heel wat hartstochten in beweging heeft gebracht , doch ten slotte de overwinning aan de rechtmatige partij toedeelde . — Onderstaande circulaire is heden aan ruim 200 lidmaten , die vroeger niet hebben verklaard , dat zij wenschten lidmaat van de Hervormde Kerk te blijven , verzonden : > De kerkeraad der Hervormde gemeente te Zuidland , wendt zich thans voor de derde maal tot U , al schynt het ook te blijken uit Üw stilzwegen op vroeger gedane vragen , dat gij hem niet als zoodanig wilt erkennen . Oogenschynlijk toch gaat ook gij mede met die partij , welke zich wil afscheiden van onze Nederlandsche Hervormde kerk . Daarom wenscht de kerkeraad voornoemd thans van u een beslist antwoord op de vraag : w Wilt gij blijven behooren tot de Nederlandsche Hervormde kerk of schaart gij o aan de zijde der zich noemende doleerenden ?• Indien gij nu prijs stelt op het lidmaatschap van de Nederlandsche Herv . kerk , dan verwacht de kerkeraad eene schriftelgke verklaring daarvan voor den 13 Febr . 1889 , welke door u moet worden bezorgd ten huize van den koster der gemeente , H . Dijkers . ( Geteekend ) De Kerkeraad te Zuidland , L . H . Rienderhoff , Consulent . J , Oosthoek . M . van Rij . P . Lammerse Sr . C . van der Hoeven . M . Vermaat . J . G . Bloem . | |
| 835 |  | Herrie in de kerk; beide partijen in de rechtbank vanwege verdeling van de boedel (1888) De procedure wegens de kerkelijke goedereu alhier heeft een aanvang genomen . Doordat de president der Rotterdamsche Rechtbank , de heer mr . J . H . Vaillant , door een huiselijke aangelegenheid het presidium niet verder kon waarnemen , zijn re - en dupliek uitgesteld tot Za - terdag 13 October . Voor de inter venieerende partij voerde bet woord mr . De Savornin Lohnaan uit ' s - Hage , terwijl mr . Knottenbelt te Rotterdam voor de andere partg van antwoord diende . Laatstgenoemde stelde in het licht , dat eischers in interventie bevoegdheid missen , in rechten op te treden namens de Nederlandsche Hervormde gemeente . Daartegenover stelde pleiter een be - wijsvoering betreffende de wettige bevoegdheid van de kerkmeesters der Nederlandsch-Hervormde gemeente , welke de kerkgoederen opeischen . | |
| 836 |  | Herrie in de kerk; Hervormde gemeente krijgt kerk en goederen terug (1888) 21 Dec . Het is na byna twee jaren geleden , dat een groot deel van de leden der Hervormde gemeente alhier met de bestuurders aan het doleeren gingen . Zij hielden gedurende dien tijd wederrechtelijk de gebouwen en goederen , aan de gemeente behoorende , in handen. Dezer dagen echter zijn die eigendom ' men aan de wettige kerkmeesters overgegaan en zal aanstaanden Zondag ochtend de eerste godsdienstoefening voor de Hervormden in hek kerkgebouw gehouden worden . De consulent Ds . Rienderhoff , predikant te Oudenhoorn , welke zich in deze moeielijke tijden zoo voorbeeldig van zijne taak gekweten heeft , zal alsdan optreden . De doleerenden zullen voortaan hunne godsdienstoefeningen houden in do christelijke school . — Dezer dagen werd alhier eene vereeniging opgericht onder den naam van » Nut en Genoegen .* De vereeniging stelt zich ten doel , door het houden van lezingen en voordrachten , nuttig te zijn en de gezelligheid te bevorderen . Velen traden als lid toe , Gepasseerden Woensdag werd reeds eene vergadering gehouden voor leden en geïntroduceerden . Verschillende voordrachten werden geleverd en met recht kan gezegd worden , dat deze avond een zeer genoeglyke was . | |
| 837 |  | Herverkiezing L. van der Meer als wethouder (1891) Den heer L . van der Meer is door den Raad dezer gemeente herbenoemd als wethouder . — De begrooting van ontvangsten en uitgaven dezer gemeente over 1892 is den Raad aangeboden en bedraagt in ontvangst en uitgaaf de som van f 12403,80 5 , zoodat het batig saldo nihil is . | |
| 838 |  | Herverkiezing Raadsleden. Jubileum GC de Hondt, landbouwnieuws (1879) 30 Juli . Bij het openen der stembriefjes ter gelegenheid van de herstemming van twee leden van den rlaad alhier , is gebleken , dat de beide aftredende leden , de heeren Teunis Blaak en Leendert van der Meer Szn ., beiden met een meerderheid van stemmen zijn herkozen , respectievelijk met 33 en 28 van de 51 uitgebrachte stemmen . De meerderheid der kiezers heeft dus hun mandaat weder vernieuwd en daardoor ten volle recht doen wedervaren aan twee zeer verdienstelijke raadsleden , waarvoor hen den dank van alle weldenkcnden in ruime mate toekomt . Veel goeds kwam reeds met hunne medewerking tot stand , waaronder een eerste plaats bekleed , de stichting van onze bewaarschool enz ., waarvan dagelijks de goede resultaten voor een ieder , ( die tenminste niet ziende blind wil zijn ) zijn waar te nemen ; terwijl men zich vleien mag dat onze gemeenteraad zal voortgaan met nog meerder goeds en nuttigs te stichten , waarvoor hen de welverdiende hulde van tijdgenoot en nageslacht zal ten deel vallen . *— Het hooi komt nu heerlijk binnen en geeft stof tot groote dankbaarheid , vooral als men het oog naar elders wendt . Kwaliteit en kwantiteit laten niets te wenschen over . Wat de aardappelen aangaat , ziet het er minder rooskleurig uit . De ziekte of het kwaad , zooals de geijkte term is , heeft zich , vooral in de laatste dagen , schrikbarend uitgebreid ; eerst de menigvuldige regen en nu de warme temperatuur , werken uiterst nadeelig op dat product , zoodat het niet kan uitblijven , of wij zullen weder dure aardappelen eten . De dag van heden zal voor *— 1 Augustus , den heer G . C . de Hondt en de zijnen een onvergetelijke dag blijven . ZEd . mocht het tijdstip her - denken , waarop hij vodr 25 jaren alhier de betrekking van hoofdonderwijzer aanvaardde . De waardige en zeer verdienstelijke jubilaris ontving de welgemeende felicitation van tal van vrienden , den gemeenteraad , de ambtsbroeders , oud - en tegenwoordige discipelen , terwijl ieder van hen deszelfs hartelijke gelukwensch met een prachtig cadeau deed vergezeld gaan . Het schoolgebouw was prachtig versierd ; de leerlingen werden onthaald , en talrijk was de opkomst van vrienden en bekenden , welke den heer de Hondt uit de volheid des harten hunne geluk - wenschen kwamen aanbieden , met dit zijn zilveren feest , en de hoop snitten , dat zij den hooggeachten jubilaris nog lang , ja zeer lang , in zijn nuttigen werkkring mogen werkzaam zien . Een woord van dank ten slotte aan de feestcommissie , aan wiens ijverige bemoeiingen men het verschuldigd is , dat dit schoone feest volkomen geslaagd mag heeten . | |
| 839 |  | Hervormde kerk kiest nieuwe leiding (1890) 19 December . Bij de kerkelijke verkiezingen zijn de liberale aftredenden met algemeene stemmen herkozen . De heeren Pieter Lammerse Sr als ouderling , Maarten Vermaat als diaken on Wouter van de Erve als kerkmeester. — Bij de doleerenden alhier is tot predikant beroepen de heer Sluijter te Loosduinen . | |
| 840 |  | Herziening eigendom na overlijden Hendrik Dijkers (1934) Scheiding van de boedel in gemeenschap bezeten geweest door Alida Wilhelmina Hofman te Zuidland en haar op 30/07//1933 te Zuidland overleden echtgenoot Hendrik Dijkers. Hendrik Dijkers is eerst gehuwd geweest met wijlen Teuna Hadewina van Essen, uit welk huwelijk 2 kinderen zijn geboren: Herbert-Jan Dijkers, tuinder te Zuidland en Clara Sara Dijkers, echtgenote van Willem van Bodegom, belastingambtenaar te Rotterdam. Het huwelijk met Alida Wilhelmina Hofman bleef kinderloos. Boedelsaldo bedraagt: F 4697,-. Onroerend goed: - 5 huizen aan de Molendijk te Zuidland, kad. B1453, B1598, B1599, B1600, B1601 en B1602. - 3 huizen aldaar, kad. B1563, B1564 en B1565. - een perceel tuinland te Zuidland, kad. B 56. Toegedeeld aan Herbert Jan Dijkers en Willem van Bodegom. Ieder voor de onverdeelde helft. Alida Wilhelmina Hofman krijgt het levenslange vruchtgebruik. | |
| 841 |  | Het feest van 27 juli 1877 en vooral de muziekbesteding doet veel stof opwaaien 19 Juli 1877 . Mijnheer de lledacteur ! Met verwondering las ik Dinsdag avond in het Supplement van het > Weekblad van Voorne en Putten enz ." het ingezonden stukje van : » een landman ." Op dat stukje Valt nog al wat aan te merken . Vooreerst heeft de steller er van weinig acht gegeven op de punctuatie , on bovendien kan men er nog taalfouten in vinden . Ten tweedo begrijp ik niet , hoe dat » een landman " do courage heeft om iemand verachtelijk on een schrikbarenden leugenaar te noemen , omdat hij de muziek duur vindt . Weet » een landman " wel , dat niet ieders gevoelens dezelfde zijn ; wat de een duur vindt , zal de ander goedkoop noornon . De inzender van dat stukje heeft dus volstrekt niet het recht , om zulke lage uitdruk - kingen in een courant te bezigen . Mijns inziens moest do Redactie van hot Weekblad dergelijke stukken aa.;i een strenger onderzoek onderwerpen . Wauneer Mijnheer de y > Land ) nan '' nu in een volgend nomnier der Courant zijn gezegde niet met flinke degelijke bewijzen staaft , noem ik hem » een laffen kerel ." 1 U dank zeggende . Mijnheer de Redacteur , voor de mij toegestane ruimte , noem ik mij na groete , EEN VIJAND VAN DE LEUGEN ." | |
| 842 |  | Het gezin Pieter Arkenbout en Lijntje van der Burgh met hun elf kinderen. | |
| 843 |  | Het gezin van smid Arie Kans is zwaar getroffen door de typhus. Zoon Jan Kans overlijdt op 25 maart 1882. 30 Maart . Volgens de ter gebruikelijke plaatse aangeplakte kiezerslijsten , bedraagt het aantal kiezers voor de verkiezing van leden van den gemeenteraad alhier 97, en voor de verkiezing van leden van de 2e Kamer der Staten Generaal , en der Provinciale Staten 57 kiezers . — De typhus-abdominalis , heerscht sedert eenige dagen op eene ernstige wijze in het huisgezin van den smid A . K ., alhier ; den oudsten zoon , een veelbelovend jongeling , zagen de bedroefde ouders reeds ten grave brengen , het hoofd des gezins en acht zijner kinderen , zijn door deze ziekte aangetast ; tot nu toe schijnt deze gevaarlijke ziekte zich gelukkig niet uit te breiden . | |
| 844 | | Het leven van Jacob Warning Het gezin van Willem Warning, waartoe Jaap behoorde, woonde voor de oorlog en de eerste jaren van die oorlog op "Huis en Hof", nu een straat die een deel vormt van de Julianastraat. Het gezin woonde in hel eerste huis voorbij "de middelpad", nu Irenestraat. "Huis en Hof" was toen nog een grindweg. Er langs liep een sloot die de grens van de tussen "Huis en Hof" en heiland van weduwe Balia Velthuizen - Weeda. Aan de kant van de weg (aan de zijde van de huizen) stond een rij houten lantaarnpalen. Achteraan, bij wat nu de Christinastraal (vroeger "Om de Draai" genoemd) liep "Huis en HoF dood. Je kon alleen de Christinastraat in, maar niet rechtdoor naar de Stationsweg. Bij elk van de huizen lag een flinke tuin. Willem Warning, die boer was, had op zijn tuin een paar loodsen gebouwd. Voor de eerste loods lag, tegen de weg aan, de kippenren met in het midden een persboom. Vanaf de weg liep naar achteren een grindpad (later werd dit een betonpad) , langs het huis naar de achterliggende schuren. En wat je toen nergens zag, was te zien bij Willem Warning. Een grote, lege zeemijn, met de uitstekende tentakels er nog aan, in gebruik als waterreservoir. Regenwater, dat van de daken afliep, werd opgevangen in regenbakken en watertonnen, in dit geval zelfs in een zeemijn. Regenwater was een kostbaar goed, want waterleiding was er nog niet in Zuidland. Achter de laatste loods lag, langs "de middelpad", de bietenbladput. Daarin werd in het najaar het biatenblad met de koppen er nog aan ingekuild. Voor die tijd een veel gebruikt soort voedsel voor de koeien. Op één van de loodsen was met veri de politieke leus aangebracht: "Stemt Colijn". Die leus prijkte jarenlang op de schuur van Warning en heeft de oorlog overleefd. Willem Warning had ook nog een loonsproeibedrijfje. Jn die jaren ging het voornamelijk nog over de bestrijding van "Phitophtera" (het zogenaamde "kwaad" in de aardappelen) en de gevreesde Coloradokever". Met "loodarsenaal" en "kopervitriool" werden de vijanden van -zeker toen- volksvoedsel nummer één, te lijf gegaan. Eerst met de rugsproeier, later mat een sproeikar, die door een paard werd getrokken. De genoemde bestrijdingsmiddelen lagen zomaar in een loods opgeslagen, toen nog zonder bijzondere veiligheidsmaatregelen. De uitgebreide milieuwetgeving die we nu kennen, bestond in de verste verte nog niet. Hoewel ~het hootdkwartierU op "Huis en Ho!" gevestigd was, waren er niet de stallen voor de koeien en de paarden te vinden. Die moest je zoeken in de schuur achter de woning, waar Samuel de Hoog, schrijver van het boek "Zuidland, dorp uit het niet" woonde, samen met zijn twee ongetrouwde dochters Ans en Pie. Jn de woning is later de boekhandel van Dick van Sevanter gevestigd en in de achterliggende schuur de showroom van garage Van Trigt. De Hoog verhuurde de schuren aan de Warningen. Daar was de eigenlijke boerderij. Je vond er de koeien- en de paardenstallen, de kalfjes en de hokkelingen, de hooi- en strotillen (met tarwe-, haver- en erwtenstra) en de bietentas. In de winter werden hier de koeien verzorgd en gemolken, de paarden vonden er een goede en warme stat. Zij moesten ook in de winter dikwijls in het gareel komen om allerlei soorten trekwerk uit te voeren, uiteraard in de eerste plaats voor het eigen bedrijf, want de Warningen waren ook akkerbouwers. Ik herinner mij enkele veldnamen van diverse stukken land die zij in eigendom hadden of pachtten. Aan de Drogendijk lagen bijvoorbeeld "de Geer", een schuin verlopend stuk grond, en aan dezelfde dijk lag ook nog een perceel dat "achter Gerrit Minekus" werd genoemd, naar de bewoner van het huisje, dat grensde aan dit stuk land. Verder waren er "de Omlàöp", een perceel jn de nabijheid van de boerderij van Van Bergeijk en een stuk land een eind voorbij de boerderij "Het witte Paard", nu bewoond door Jan Stoof, dat altijd "achter Gerrit Stoor genoemd werd. Ook in de polder Nieuwe Kade lag een stuk land, gemakshalve aangeduid met "in de Ka". Tenslotte nog "het Bos", een perceel hoek Kerkweg I voormalige Lageweg. Merkte ik het al op, dat de paarden in de eerste plaats trekwerk voor het eigen bedrijf verrichtten, daarnaast werden zij ook wel gebruikt voor werk voor anderen. Zo had je de broer van Willem Warning, Cor Warning, die timmerman was. Hij zaagde ook zelf boomstammen met een speciale zaaginstallatie in de loods aan de Molendijk. De zonen van zijn broer Willem zorgden voor het transport van de bomen, bijvoorbeeld in de eerste jaren van de oorlog, -'t kan ook nog wel in 1939 zijn geweest- werden de dubbele rij prachtige iepen aan de Haasdijk en de Gemeenlandsedijk gerooid. Met de "mallejan", een even eenvoudig als vernuftig voertuig met hijsinstallatie, geschikt voor paardentractie, werden de bomen vervoerd naar de Molendijk. Daar werden zij in de dijksloot gedumpt. Ze moesten dan zes jaren "wateren", met het doel om prima hout te krijgen, "niet het waoibäömenhout van tegeworug", zoals dit op z'n 'Slans wel gezegd werd. Al met al was er veel werk te verrichten. Bovendien ging het werk op het land met de paarden niet zo snel als tegenwoordig met de moderne landbouwmachines. Er was ook nog zeer veel werk dat handmatig moest worden gedaan. Willem Warning werd al vroeg weduwnaar en ging al betrekkelijk vroeg sukkelen met een verlamd been. Hij liep jarenlang met een stok en kwam uiteindelijk in een invalidenwagentje terecht. Zijn dochter Jans deed in de oorlogsjaren de huishouding. Een andere dochter, Toos, vertrok al vroeg naar Rotterdam. Wim werd schoenmaker en het boerenwerk moest worden verricht door Cor, Jaap en Izaäk (les). Zij hadden daarbij de hulp van een ongetrouwde oom, Jan Warning, die samen met z'n zus Jans in een huisje aan de Molendijk woonde. Zij waren populair bij de jeugd, de Warningen. Altijd waren er jongens te vinden, die in de schuren waren of meereden naar hel land of meegingen mei de "mallejan". Er werd voor de verschillende jongens, die gewoon nog op de lagere school zaten, al een basis gelegd om het boerenwerk Ie leren. Omgaan met paarden, koeien verzorgen, zelfs melken ... hetgeen toen nog met de hand gebeurde. Schooljongens zalen al onder de koe, op hel melkblok, na eerst de spantouwen of spankettingen om de achterpoten van de koe gelegd te hebben, om te voorkomen dat je tegen de "wêêg" geslagen werd, te melken of hun leven er vanaf hing. Eersl maar een heel mager straaltje, later met een veel steviger straal, zodat je een schuimlaag op de melk kreeg. De gebroeders Warning deelden wel in gelijke mate in populariteit, maar Jaap was nel een beetje anders dan de andere broers. Jaap was losser, nog wal vrolijker, wat "frjvolerM zou je bijna zeggen. Ook als kind merkte je die verschillen al een beetje op. De jongens van Warning waren evenals zovelen in die tijd niel in de gelegenheid om door te leren. Zij moesten zo van de schoolbanken gaan werken op de boerderij en voor anderen. Jaap dus ook. Er moesten nogal eens vrachten veevoeders of machines van "Huis en Hof" naar de Welleweg (de achtergevel van de schuur met de inrijdeuren kwam uit op de Welleweg, nu Nijverheidstraat). Veelal gebeurde dat met paard en wagen, maar vrachtjes van kleine omvang werden ook wel mat de transportfiets vervoerd. Het waren pfezierritjes om als jongen voor op de grote bagagedrager te mogen zitten en je comfortabel te laten vervoeren door Jaap of les. Kennelijk beleefden zij er zelf ook plezier aan, wanl zij hadden aan de lopende band menselijke vrachtjes. Jaap was af en toe een waaghals. Dat hoorde ook wel een beetje bij zijn leeftijd. Als in het voorjaar de koeien naar de wei gingen, moesten de stallen, de inrij en de lege bietenlas worden schoongemaakt Bij zulke gelegenheden zag je Jaap wel eens als een koorddanser over de hanebalken lopen, hoog in de schuur. Hij dacht aan geen gevaar. Jaap kon ook uitstekend schaatsen. Zover ik weet is de ijsbaan enkele jaren voor de oorlog geopend. Dal betekende niet dat iedereen nu maar gelijk op de ijsbaan ging schaatsen. Er werd nog veel gereden op de wateringen, vooral ook op de Nieuwe Watering. Daar werden ook nog wel hardrijwedstrijden gehouden. Daar deed Jaap ook graag aan mee. Samen met Wout van den Burgh en diens broer Abel behoorde hij tot de plaatselijke cracks. Er werd door het aanwezige publiek met plezier naar deze stoere rijders gekeken. Werken en sporten waren bezigheden waar Jaap kennelijk nog niet genoeg aan had. Want,- ik meen, dat het in 1940 was- Jaap waagde zich op het gladde ijs van de muziekwereld. Hij wilde accordeon leren spelen. Dat gebeurde. Een tijdlang kwam de muziekleraar, Joop de Vries uit Hellevoetsluis op de fiets naar Jaap om hem les te geven (met een clip aan zijn broekspijp om te voorkomen, dat zijn broek tussen de ketting kwam). En op stille zomeravonden kon je Jaap dan de toonladders horen spelen, zittend voor het bovenraam van zijn ouderlijk huis. De klanken dreven door de stille avond over heel "Huis en Hof'. Het eerste liedje dat hij leerde spelen was ~It Roodborstje zit voor het raam, tikke""tik. Laat mij erin, laat mij erin" en ik meen dat hij wat later -Donauwellen" aardig in de vingers had. AI werkend en zich ontspannend voelden de Warningen toch ook steeds zwaarder de druk van de oorlog en wel in het bijzonder in het voorjaar van 1944 toen ook zij te horen kregen, dat zij "Huis en Hof" moesten verlaten vanwege de inundatie door de Duitsers. Dat was een bevel, dat je niet kon saboteren, want het water kwam onherroepelijk, langzaam maar zeker. De locatie "Huis en Hof" moest worden verlaten, maar de familie Warning kreeg een huis toegewezen op het Hoofd. Cor was al lang en breed getrouwd en woonde aan de 8reedstraat Het boerenbedrijf kon worden voortgezet Ook ons gezin moest evacueren. Dus verloor ik de familie Waming, waar ik als jongen zo graag in de stallen kwam, uit het oog en kon ik ook niet meer meemaken wat de Warningen iedere dag deden. Voor de rest van het verhaal put ik de gegevens uit het boek "Zuidland, dorp uit het niet" van S. de Hoog, die zelf ook moest evacueren, maar na de oorlog de feiten over de verdrinkingsdood van Jaap wist te achterhalen. Volgens De Hoog was Jaap al verschillende keren gedwongen geweest om met paard en wagen voor de Wehrmacht te rijden. Op 18 december 1944, een week voor Kerstmis, was het weer zover. Eerst werd hem gevraagd om voor 12 uur naar Brielle te rijden. Daarin had Jaap toe gestemd als hij het verdere van de dag dan maar niet meer hoefde te rijden. Dat werd hem beloofd. Omstreeks 12 uur was Jaap weer terug uit BrieUe. Toen kreeg hij te horen, dat hij 's avonds - ondanks de gedane belofte- toch weer moest aantreden, want hij moest invallen voor een ander wiens paard ziek geworden was. Eerst weigerde Jaap. Maar hij werd met het pistool op de borst onder druk gezet en om moeilijkheden voor zijn vader te voorkomen, stemde hij toe. 's Avonds om 5 uur vertrok hij samen met Jan Wolters, die hij voor de gezelligheid had meegenomen. Jan was een jongen van een jaar of veertien. Bij het Nieuw-Beijerlandse veer moesten zij overvaren met de pont. Het Spui is daar smaller dan andere gedeelten van de rivier en de stroomsnelheid werd dan ook door de "boltleneck"-werking belangrijk verhoogd. De pont zelf was ook heel anders dan tegenwoordig. Veel kleiner. Veel lager. Zonder motor. Op handkracht moest hij langs een kabel worden overgetrokken. Op de pont bevond zich die avond een groepje Armeniërs. Dit groepje maak1e onderdeel uit van het Armeens Legioen, dat in Duitse krijgsdienst was. De Armeniërs hadden te diep ;n het glaasje gekeken en waren erg rumoerig en luidruchtig. Niet wetend hoe hij zijn manschappen nog met woorden een beetje in toom kon houden, gaf de commandant een schot in de lucht. Het tegendeel van wat hij probeerde Ie bereiken gebeurde. Zijn manschappen begonnen ook te schieten, wat tot gevolg had, dat de paarden angstig werden, gingen steigeren en allemaal naar één zijde van de pont drongen met de zwaar beladen wagens met kisten vol munitie. Ook de opvarenden liepen naar dezelfde kant. Dat hadden ze beter niet kunnen doen, want nu ging de pont nog schever liggen. 't Werd zo erg, dat hij water schepte en tenslotte omsloeg. Hij was al bijna aan de overkant. Veel opvarenden sprongen eraf en zwommen naar de wal, die al dichtbij was. Jan Wolters kreeg van Jaap Warning de raad om van de pont af te springen. Dat deed hij. Zo kwam hij al zwemmend aan de kant. Jaap wilde eerst nog de paarden los maken voordat hij sprong. Dat lukte, maar bij de sprong is hij waarschijnlijk in de kabels en de touwen van de pont verward geraakt en moest hij op die manier de verdrinkingsdood vinden. Jaap wordt door Samuel de Hoog een kinder- en dierenvriend genoemd. Dat was hij inderdaad, getuige ook het feit, dal hij probeerde toch nog de paarden te redden. Helaas gingen de paarden ook ten onder in de golven. Ook enkele Armeniërs lieten het leven. Dit verschrikkelijke ongeluk bracht bij de familie en verder bij alle nog achtergebleven Zuidlanders een enorme verslagenheid te weeg, want Jaap was een graag gezien persoon in de Zuidlandse gemeenschap, hoe klein die ook door de evacuatie was geworden. De tijd ging verder. De oorlog kwam aan zijn eind. Natuurlijk werd Jaap in de familiekring niet vergeten. Merkwaardigerwijze werd in de naoorlogse jaren in het "officiale circuit", zeg maar gemeente en kerken en verdere officiële instanties, de naam van Jaap Warning niet of nauwelijks genoemd. Toldat Samuel de Hoog in zijn boek over Jaap schreef en zo de naam Jaap Warning aan de vergelelheid ontrukte. Zoals zoveel gezinnen na de oorlog maar een gedeeltelijke schadevergoeding kregen voor de geleden materiële schade, kwam ook de familie Warning om het op z'n zachtst uit te drukken er maar matig van af. Wel kregen zij een paard ter vervanging van de verlorengegane paarden. Dit paard kwam uit Canada en werd "de Canadees" genoemd en het was wat je noemt een wilde knol. Cor Warning, die voor de oorlog en in de mobilisatietijd bij de cavalerie, of ook wel "het paardenvolk" diende en goed meI paarden overweg kon, had de grootste moeite die wildebras te bedwingen en er een handzaam paard van te maken. Uiteraard kon een dergelijk geschenk het verlies van een zoon en broer niet goed maken. Dat verlies was er en dat bleef er | |
| 845 |  | Het weer zorgt voor zorgen over de gewassen (1887) 21 Juni . Nog kort geleden mochten wij ons verheugen in den gunstigen toestand , waarin de veldvruchten verkeerden ; door den aanhoudenden schralen hoogen wind , zonder regen , heeft daarin sedert den laatsten tijd een ongunstige verandering plaatsgehad ; uitgezonderd de tarwe welks zeer goed staat , heeft vooral ook bet vlas de nadèelige gevolgen van dit weder ondervonden, vóór dat bet vlas zijn vereischte lengte heeft , begint het reeds te bloeien en dan is het met groeien gedaan , daar het ook erg dun staat . Als de aardappelen ook niet spoedig een malschen regen krijgen , dan zal het er met deze aardvruchtim niet goed uitzien . De regenwaterputten geraken door die langdurige droogte dan ook uitgeput. — Op kerkelijk gebied is het nog zoo watstatus quo . Gepasseerden Zondag leidde de heerpredikant van Simonshaven , in het daarvoor bestemde lokaal , de godsdienstoefening der Nederduitsch hervormden en aanstaanden Zondag zalde Heer Koch , predikant te Spijkenisse , de vacaturebeurt waarnemen . | |
| 846 |  | Het welkom van de nieuwe Burgemeester van Zuidland (1896) In bange verwachting opende menig Zuidlandsch burger in den vroegen morgen van dézen dag zijn deur om een onderzoekenden blik op den hemel te slaan. Weken, ja , maanden aaneen toch, had men weinig anders gehad dan regen en nog eens regen en vurig verlangde iedereen, dat deze dag toch eens een uitzondering zou maken. Wat moeite en zorg en kosten had men, eendrachtig als ooit, zich niet getroost om dezen dag tot een onvergetelijke te maken! En dat alles zou zonder effect zijn, indien vandaag het weer niet meeliep. En? Nevelig ! Maar . . . windstil , en juist die windstilte liet hoop op het doorbreken van de zon , indien er een koeltje mocht komen I Hoe klopte het hart van hoop en verwachting bij het doen van die waarneming. En de hoop werd vervuld en de verwachting niet teleurgesteld. De uitgestoken vlaggen, die van oogenblik tot oogenblik menigvuldiger werden en eerst treurig en slap neerhingen, kwamen langzaam, langzaam aan in beweging . De doffe, grijze nevel werd allengs dunner, totdat tusschen achten en negenen de zon van tijd tot tijd gelegenheid vond door haar liefelijke stralen de handen, die aan het werk waren, om de versiering van ons dorp te voltooien, tot opgewekten arbeid te prikkelen en de door de straten dwalende jeugd een juichtoon te ontlokken . Telkens kwamen nieuwe verrassingen bij al hetgeen de vroege morgen reeds te aanschouwen gaf. Oogen kwam men te kort voor al wat was en kwam, letterlijk te veel om te noemen, waarom hier maar enkele grepen . De smaakvolle uitwendige (om van de inwendige en dus onzichtbare te zwijgen) versiering van bewaar- en handwerkschool en raadhuis . De prachtige eerepoorten op den Dam en het Beneen. De eerebogen op verschillende plaatsen, de versiering van vele particuliere woningen. Onder de zeer vele en soms kostbare vlaggen, vooral die van de Wed . Luchtenburg, zonder weerga. De toebereidselen . . . . o neen , over volksspelen en illuminatie straks. De hemel klaarde aldoor op, de rondwandelende menigte werd aldoor talrijker. Als om de paarden aan de wapperende vlaggen, aan het aangebrachte groen en bloemen, aan de volksmenigte te gewennen , draven ruiters heen en weer, en maken willens of onwillens tot schrik en schik van de wandelaars zoo nu en dan een capriole . Daar vertoont zich een ruiter in schitterend zilverkleurig costuum en ontlokt door zijne verschijning allerwege een donderend hoera ! Om tien uur ongeveer verdwijnt de schooljeugd en gelukkig, daar andera onheilen zeker niet te vermijden waren geweest. Toch neemt de drukte aanhoudend toe, want langs alle toegangswegen stroomt per rijtuig en te voet de menigte van heinde en verre aan en de eenzaam dravende ruiters worden vervangen door groepen van vijf, zes en meer, waaronder er zijn zoowel in eenvoudige burgerkleeding als in die van den Tranvaalschen boer of in schitterende wapenrok en helm . Indrukwekkend is eindelijk omstreeks half elf het uitrukken van een stoet van 116 ruiters, onder de schetterende tonen van „ De Repelaer, die vooraf ook reeds af en toe weerklonken hadden, naar de grens Zuidland — Abbenbroek om als eerewacht den nieuwen Burgemeester af te halen on namens de Burgerij te verwelkomen . Als aanvoerders van die eerewacht fungeerden de leden der bij vergadering door het volk onlangs benoemde feestcommissie onder wier leiding en nauwlettende zorg ook de versieringen in het dorp en alle toebereidselen voor de feestelijkheden van dezen dag tot stand kwamen. De leden dier commissie zijn de HH . N. Wessels, S. de Hoog, T. Blaak, S. van der Meer, P. Lammerse Jrzn , A. van Putten en A . van Sintmaartensdijk Jzn. De eenigszins drukkende stilte, die in de straten ontstond na het uitrukken van den troep was gelukkig niet van langen duur. Spoedig kwam er afleiding door het verschijnen van de straks zoo geheimzinnig verdwenen schooljeugd . De leerlingen der beide lagere scholen , verschenen onder geleide hunner onderwijzers op het tooneel en schaarden zich nevens een aantal vrouwelijke oud-leerlingen binnen de ijzeren omheining van de speelplaats der bewaarschool, in afwachting van de aankomst van den Burgemeester, wien ze een welkomstlied wenschten toe te zingen. Wat konden ze nu dat groen en die bloemen goed van nabij bezien . Eindelijk nadert de stoet en klinkt het tweestemmig gezang der schoolkinderen op de wijs van „ Freiheit die ich meine " : Sloegen ruwe vlagen Al , wat schoon is , neer ; Bieden veld en hagen Ons geen bloemen meer . Ziet ze toch hier bloeien In het rijkst festoen ! Is 't niet , of ze groeien In haar lentegroen ? Tal van vlaggen zwieren Overal in ' t rond , Bij het hoogtijd vieren Op deez ' blijden stond . Ziet de rossen blinken Van dien ruit'renstoet ; Hoort dien juich toon klinken Uit een vol gemoed 1 Ziet , daar komt hij nader Onder vreugdgeschal , Die een Burgervaarder Voor ons wezen zal . Laat nu niets u hind'ren Roept nu blij te moe Evenals wij , kinderen , Hem het welkom toe . Waarna de school- en oud-leerlingen gezamenlijk den in Zijn voor hen stilstaand rijtuig zittenden en hen vriendelijk toeknikkenden Burgervader toezingen : Welkom in ons midden EdelAchtb're Heer I Hoor ons zingend bidden Om uw heil en eer . Moge God u geven Steeds de reinste vreugd , En door heel Uw leven Dank van Zuidlands jeugd ! En gevoelvol , zacht en toch ieder woord duidelijk verstaanbaar , klonk het uit den mond der oud-leerlingen ( meisjes ) : Ga ons, nimmer moede , In het eed'le voor ; Sluit niet 't oog voor 't goede. Leen geen boozen 't oor. Wees een schrik der snooden Maar der braven vriend. Hulp word ' hem geboden , Die Uw hulp verdient. Deel in onze smarten; Steun door woord en daad . Waar het moed'loos harte Toevlucht vindt noch raad . Lijd zoo met ons mede ; Juich met ons , waar ' t kan . Eendracht , liefde en vrede — Wacht daar zegen van ! Eindelijk hieven allen te zamen aan : Zóó zal Zuidland bloeien ; Sterk zijn door Uw kracht ; Nieuwe hoop zal gloeien Zelfs in donk'ren nacht . Daarom doen wij schallen Lied'reu hoog en luid ; Daarom roepen wij allen ' t Driewerf welkom uit . Was het wonder , dat bij het wegsterven der laatste woorden van dit couplet bleek, dat de gedachten der omstanders nog in beslag genomen werden door die van de twee voorgaande couplet - ten ? Zoo zelfs , dat geen keel , ook niet die der zangers , in staat was , den hierbij passenden „ welkomstgroet " of „ lang zal Hy leven " als anderszins te uiten ? Daar klonken de toonen der muziek weer en schrikten de inzichzelfgekeerden op, de paardenhoeven kletterden op de straatkeien, de wielen ratelden , voort ging de stoet, voort ging het , ' t dorp uit , den polder in , om na een poosje langs een anderen weg terug te keeren en den Burgervader naar de op het Raadhuis wachtende Raadsleden benevens eenige zijner familieleden, te ge - leiden. Na den middag mocht de jongelingschap om eenige prijzen haar krachten beproeven in het mastklimmen of haar handigheid in het ringsteken. Gedurende die spelen spaarden de muzikanten hun instrumenten niet, terwijl van tijd tot tijd voer afwisseling werd gezorgd door het oplaten van eenige montgolfières, etc. ; meerendeels uitstekend geslaagd tot uitbundige pret van jong en oud. Na afloop daarvan, tegen den avond, verspreidde de menigte zich pratende, zingende en springende door het dorp, en werden de lampions (volgens mededeeling van een der leden der feestcommissie een gift van den Weleerwaarden heer Boers, die ook als raadgever de feestcommissie ten zeerste aan zich heeft verplicht) opgehangen aan de ijzerdraad versperring, die gediend had tot wering van het publiek van het terrein der volksspelen. Toen het duister werd ( jammer genoeg was het lichte maan) werden allerwege de illuminatie ontstoken. Wat prachtig gezicht, die kleuren oranje, rood wit en blauw tusschen groen en bloemen aan poorten, bogen en gebouwen. „Hulde aan den Burgemeester," „Leve de Burgemeester," „ J.V," zag men op verscheidene plaatsen schitteren in verschillend gekleurd licht . Prachtig was de lampion-verlichting , maar overweldigend was de indruk , die de illuminatie vlak rondom den vijver op het bovengedeelte van het dorp op den toeschouwer maakte. Die weerkaatsing op den waterspiegel was waarlijk betooverend. Daarbij kwam nog het vuurwerk, dat uitstekend gelukkend, op hetzelfde terrein in een groot aantal zeer verschillende nummers werd vertoond . Dit alles, gevoegd bij het schoonste en zachtste weer, dat men in maanden had gezien, was zeker oorzaak van de uiterst aangename stemming, die tot in den nacht onder burger en vreemdeling heerschte. Reden dus tot tevredenheid in alle opzichten . Alles heeft meegewerkt om dezen dag onvergetelijk te maken in den meest gunstigen zin. Met nevel begon de dag , maar nevel, die allengs opklaarde tot helderen dag en gekroond werd door den schoonst denkbaren avond . Mocht deze dag 't profetisch beeld zijn van het bestuurstijdperk van Zuidlands nieuwen Burgemeester ! Dat geve God ! | |
| 847 | | Hiskia vd Schelling neemt hypotheek op woning aan de Kerkweg (1934) Hiskia van der Schelling te Zuidland bekent aan Izaak Oosthoek Corstiaanszoon te Biert, gemeente Geervliet een schuld van F 1000,- tegen 5%. Hij verleent hypotheek op een woonhuis aan de Kerkweg te Zuidland, kad. B 1899. Rol: Genoemd Aktenummer: 741 Aktedatum: 20/01/1934 Aard van de akte: Schuldbrief Naam notaris: Adriaan Diederik van Bergeijk | |
| 848 |  | Hoeve van boer Jan Saarloos aan de Droogendijk 183 geheel afgebrand (1888). 14 Aug . Heden nacht , omstreeks elf uren , is de bouwhoeve , bewoond en toebehoorende aan den lanbouwer Jan Saarloos onder deze gemeente , totaal afgebrand . Een aanzienlijke voorraad pas gewonnen hooi , eenige meubelen , kippen , een bok enz ; kwamen in de vlammen om . Naar men verneemt , zijn huis en meubilair tegen brandschade verzekerd. Oorzaak onbekend . De beide gemeentelijke brandspuiten waren met bekwamen spoed op de plaats des onheils. Dank aan het flinke toezicht der maréchaussée en gemeentelijke politie , werd de goede orde uitstekend bewaard . | |
| 849 |  | Hoffen, Benjamin van Registratie militair. Bij gelegenheid van de opstand in Belgie bij het mobiele leger in 1831, 1832 en 1833. | |
| 850 |  | Holsteinsche Karns te verkrijgen bij M. van Driel en S. de Hoog (1898) |