Maan was een flierefluiter en levensgenieter. Hij had zich beslist dat Joodse spreekwoord eigen gemaakt dat zegt dat je later niet alleen verantwoording moet afleggen voor dingen die je fout deed, maar ook van alle dingen waarvan je kon genieten en het niet hebt gedaan.
En Maan genoot van het leven: regelmatig naar de bioscoop in Rotterdam. Ook een reisje naar Parijs vond hij niet te versmaden. Toen Oostvoorne nog een vliegveld had, is hij eens in een klein vliegtuigje gestapt samen met zijn vriend Piet Pijl. De bijna kapotgeknepen stoelleuning getuigde van zijn angst. Het leek leuker dan het achteraf was.

Hij had, net als Pienas, een auto (nummer 8606). Daarmee passeerde hij Jan, die op de Gooidijk liep. Hij stopte, draaide het raampje omlaag en vroeg: 'Jan, moet jij lopen?''Ja', zei jan. 'jammer joh' was het laconieke antwoord, 'anders kon je meerijden.'

Als handelaar in koeien en schapen zag je hem overal op het eiland. Hij reisde ook veel grote markten af, zoals Rotterdam en Leiden. Zelfs kon je hem vinden op de veemarkt van Leeuwarden. Onder de boeren en zijn collega's had hij veel vrienden. Maan is nooit getrouwd; altijd omringd door vrouwen bleef hij toch alleen.